About

Ik had nog nooit iets eetbaar geplant. Totdat ik op een gepensioneerde ingenieur stuitte vond ik het hele moestuingebeuren een onaantrekkelijk idee.

Ken, mijn oudste, studeerde in SF toen ik op Mel en zijn SFG methode uitkwam. Hij vond het traditionele moestuinieren omslachtig en niet effectief. Kroop achter zijn tafel en dacht na over de noden van zijn groeisels. Trek een wortel van Pythagoras en voeg er 1/3 vermiculiet bij. Ik denk dat het de New York Times was die schreeft “Mel en zijn lettuce in lattice”. Oftewel “sla in een mathematisch raster”. Het klopte en zelf je groentes oogsten dat wil iedereen.

 Mijn oudste was nog klein toen ik leerde wat gezond eten voor een lijfje kan doen. Dat is inmiddels al even geleden. Terug  na een familiebezoek in SF  kreeg ik een berichtje,  “kijk je op You Tube?”. De school had een filmpje gemaakt. Een lichtbruine pull die eerder onder de kerstboom lag kwam voorbij geschoven. Kleine krieltjes worden grote patatten.

Goede voeding. Die interesse is gebleven. Grappig is dat hier de appel niet ver van de boom is gevallen.  Ken startte  met het leveren van gezonde maaltijden aan huis. “Yumbel”.

Tot in augustus 2016 had ik nog nooit iets eetbaars geplant. In 2017 was ik al zo enthousiast dat ik een “warm aanbevolen verkooppunt” voor de Makkelijke Moestuin werd. In datzelfde jaar startte ik ook Berries Blog met kleine verhaaltjes over leven en tuin.

Er kwamen zoveel leuke mensen mijn tuin binnengestapt en gingen weer weg om aan de Makkelijke Moestuin te beginnen. Ik verheug me nu al sommigen terug te zien. En de nieuwe gezichten. Grappig hoe het zaaien van een wortel zo’n band kan scheppen.
Love Berries