

De bodem van mijn tuin was altijd bedekt met een groen tapijt. Met mos. Niet verwonderlijk met die hoge eikebomen. Jarenlang dacht ik “vechten tegen de natuur” . Hier hoort geen grasmat.
Maar ik houd wel van een experimentje en dacht “stel nou …”
En … Misschien wordt het nooit de gedroomde grasmat. Hoeft ook niet. Ik houd me vast aan de uitspraak van Mark Twain. Een constante vooruitgang is beter als de uitgestelde perfectie.
En een levende bodem is inspirerend. Heerlijk zonder de gehaktmolen, want zo noemde ik mijn verticuteerhark ook wel.
Love
Berries
Een bodem tot leven brengen is “Continuous improvement ….” Het zaad strooien is de kers op de taart. Eerst geef je de bodem wat je denkt dat het nodig heeft en dan zien of je goed bezig bent. Dat geeft voldoening, maakt me echt blij.
Als je dan ziet dat het steeds beter wordt, geeft dat een gevoel van Yessss. Dat maakt echt blij.
Laatste aanpassing blog op 13 oktober 2022
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Strictly Necessary Cookie should be enabled at all times so that we can save your preferences for cookie settings.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.